Βαμμένο με αίμα το Παγκόσμιο Κύπελλο 2022

Ίσως το συγκεκριμένο θέμα να μην αφορά άμεσα την ΑΕΛ, όμως το Lions Radio έδειξε πως όλα αυτά τα χρόνια θίγει και κατακρίνει θέματα στον χώρο του ποδοσφαιρού τα οποία έχουν να κάνουν με την αδικία, την εξαπάτηση, την κατάχριση εξουσίας ενάντια στους αδύναμους και άλλα πολλά.

Μπορεί να έπεσε κάποιο άρθρο στην αντίληψη σας για τα όσα γίνονται στο Καταρ και γενικότερα με τα έργα στην χώρα τα οποία αφορούν εγκαταστάσεις που θα φιλοξενηθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου για το 2022.
Πολλά οπαδικά κινήματα και ιστοσελίδες έχουν ταχτεί ενάντια στην συγκεκριμένη διοργάνωση τον τελευταίο καιρό λόγω του ότι οι εργάτες δουλεύουν στις πιο απάνθρωπες συνθήκες, με αποτέλεσμα να έχουμε κιόλας περίπου 6500(!!!) θανάτους εργατών.

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Κατάρ “κέρδισε” την διοργάνωση για το 2022, όταν 22 εκπρόσωποι της ΦΙΦΑ έπρεπε να ψηφίσουν την χώρα διεξαγωγής.  Τώρα, 16 από αυτούς είναι είτε αποκλεισμένοι από οργανωτικές αρχές είτε στην φυλακή, καθώς τα πήραν χοντρά για να ψηφίσουν Κατάρ. Είναι άξιον απορίας πως ακόμη και μετά τις αποκαλύψεις, η διοργάνωση παρέμεινε στα χέρια του Κατάρ.

Πιο κάτω μεταφράσαμε και παρουσιάζουμε ένα δημοσίευμα-έρευνα από την γνωστή “The Guardian”, η οποία παρουσιάζει στοιχεία και καταστάσεις που σημειώνονται τα τελευταία 10 χρόνια, από την στιγμή που το Κατάρ ανέλαβε την διοργάνωση του ΠΚ2022.

“Αποκάλυψη: 6,500 εργαζόμενοι μετανάστες πέθαναν στο Κατάρ από τότε που ανατέθηκε η διοργάνωση του Παγκόσμιου Κυπέλλου στην χώρα.

Η ανάλυση της Guardian δείχνει μια σοκαριστική εικόνα, που πιθανότατα να είναι υποτιμημένη, καθώς οι προετοιμασίες για το τουρνουά του 2022 συνεχίζονται.
Περισσότεροι από 6,500 εργαζόμενοι μετανάστες από Ινδία, Πακιστάν, Νεπάλ, Μπαγκλαντές και Σρι Λάνκα πέθαναν στο Κατάρ.

Τα αποτελέσματα, τα οποία συγκεντρώθηκαν από κυβερνητικές πηγές, δείχνουν ότι κατά μέσο όρο 12 εργάτες από αυτές τις χώρες, πεθαίνουν κάθε μέρα κάθε εβδομάδα, από τη νύχτα της 10ης Δεκεβρίου όταν οι δρόμοι της Ντόχα γέμισαν με εκστασιασμένα πλήθη γιορτάζοντας τη νίκη του Κατάρ.

Στοιχεία από την Ινδία, το Νεπάλ, το Μπαγκλαντές και Σρι Λάνκα αποκάλυψαν ότι υπήρχαν 5927 θάνατοι εργαζομένων, κατά την περίοδο 2011-2020. Ενώ, τα στοιχεία από την πρεσβεία του Πακιστάν στο Κατάρ ανάφεραν επιπλέον 824 θανάτους Πακιστανών εργατών μεταξύ 2010 και 2020.

Ο συνολικός αριθμός των νεκρών είναι σημαντικά ψηλότερος, καθώς αυτά τα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν θανάτους από ορισμένες χώρες που στέλνουν μεγάλο αριθμό εργατών στο Κατάρ, συμπεριλαμβανομένων των Φιλιππίνων και της Κένυας. Δεν περιλαμβάνονται επίσης θανάτοι που σημειώθηκαν τους τελευταίους μήνες του 2020. 

Τα τελευταία 10 χρόνια, το Κατάρ ξεκίνησε ένα πρωτοφανές πρόγραμμα οικοδόμησης, σε μεγάλο βαθμό ως προετοιμασία για το τουρνουά του 2022. Εκτός από 7 νέα στάδια, δεκάδες μεγάλα έργα έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται σε εξέλιξη, συμπεριλαμβανομένου ενός νέου αεροδρομίου, δρόμων, μέσα μαζικής μεταφοράς, ξενοδοχεία και μια νέα “πόλη” η οποία θα φιλοξενήσει τον τελικό της διοργάνωσης.

Ενώ τα αρχεία θανάτου δεν ταξινομούνται κατά επάγγελμα ή τόπο εργασίας, είναι πιθανόν πολλόι εργάτες που έχουν χάσει τη ζωή τους να απασχολούνταν σε αυτά τα έργα υποδομής του ΠΚ, σημείωσε ο Nick McGeehan, διευθυντής στο FairSquare Projects, μιας ομάδας υπεράσπισης που ειδικεύεται στα εργασιακά δικαιώματα στον Κόλπο.  “Ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των μεταναστών που πέθαναν από το 2011 ήταν στην χώρα μόνο για να εργαστούν για χάρη του Καταρ και της διοργάνωσης του 2022”, είπε.

Υπήρξαν 37 θανάτοι μεταξύ των εργατών που συνδέονται άμεσα με την κατασκευή γηπέδων του ΠΚ, εκ των οποίων οι 34 χαρακτιρίζονται ως “μη εργασιακά ατυχήματα” από την οργανωτική επιτροπή της διοργάνωσης. Οι ειδικόι αμφισβήτησαν την χρήση του όροι επειδή σε ορισμένες περιπτώσεις έχει χρησιμοποιειθεί για να περιγράψει θανάτους που συνέβησαν στην δουλειά, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων εργατών που κατέρρευσαν και πέθαναν σε εργοτάξια σταδίων.

Τα ευρύματα εκθέτουν την αποτυχία του Κατάρ να προστατεύσει το εργατικό δυναμικό των 2 εκατομμυρίων εργατών ή και ακόμη να διερευνήσει τις αιτίες του φαινομενικά υψηλού ποσοστού θανάτων νέων εργατών.Πίσω από τα στατιστικά στοιχεία, υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες οικογενειών που έχουν μείνει χωρίς το “κύριο” πρόσωπο της οικογένειας που έφερνε εισόδημα στο σπίτι και οι οποίες αγωνίζονται να κερδίσουν αποζημιώσεις ερευνώντας τις συνθήκες του χαμού του αγαπημένου τους προσώπου. 

Ο Γκαλ Σιγκ Ράι από το Νεπάλ πλήρωσε σχεδόν 1000 λίρες για την πρόσληψη του σε καμπ για εργαζόμενους που χτίζουν στο στάδιο “Education City”. Μέσα σε μια εβδομάδα από την άφιξη του, αυτοκτόνησε. Ένας άλλος εργάτης, ο Mohamad Shadid Miah, από το Μπαγκλαντές υπέστη ηλεκτροπληξία εκεί που διέμενε, όταν το νερό ήρθε σε επαφή με εκτεθειμένα καλώδια ηλεκτρικής ενέργειας. Στην Ινδία, η οικογένεια του Madhu Bollopally δεν κατάλαβε ποτέ πως ο 43χρονος αυτός εργάτης πέθανε από “φυσικά αίτια” ενώ εργαζόταν στο Κατάρ. Το πτώμα του βρέθηκε στο πάτωμα του κοιτώνα του.

Ο ανεπιθύμητος αριθμός θανάτων στο Κατάρ αποκαλύπτεται μέσα από μεγάλους αριθμούς δεδομένων με τις αιτίες: πολλαπλοί τραυματισμοί από πτώσεις, ασφυξία λόγω απαγχονισμού, απροσδιόριστη αιτία θανάτου λόγω αποσύνθεσης σώματος. Μεταξύ αυτών των αιτίων, το πιο συχνό είναι οι λεγόμενοι “φυσικοί θάνατοι” που συχνά αποδίδονται σε οξεία καρδιακή ή αναπνευστική ανεπάρκεια. Η Guardian ανάφερε ότι τέτοιες ταξινομήσεις, οι οποίες συνήθως πραγματοποιούνται χωρίς αυτοψία, συχνά δεν παρέχουν μια νομική ιατρική εξήγηση για την υποκείμενη αιτία θανάτων.

Το 2019 διαπιστώθηκε ότι η έντονη ζέστη του Κατάρ πιθανόν να είναι ένας σημαντικός παράγοντας για αρκετούς θανάτους εργατών. Τα ευρύματα της Guardian υποστηρίχθηκαν από έρευνα που ανέθεσε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας του ΟΗΕ, η οποία αποκάλυψε πως για τουλάχιστον 4 μήνες τους έτους οι εργάτες αντιμετώπισαν σημαντική θερμική πίεση. 

Το Κατάρ συνεχίζει να “σέρνει τα πόδια του σε αυτό το κρίσιμο και επείγον ζήτημα, προφανώς αγνοώντας τη ζωή των εργαζομένων”, δήλωσε η Hiba Zayadin, ερευνητής του Human Rights Watch στον Κόλπο. «Ζητήσαμε από το Κατάρ να τροποποιήσει το νόμο του σχετικά με τις αυτοψίες για να απαιτήσει ιατροδικαστική έρευνα για όλους τους ξαφνικούς ή ανεξήγητους θανάτους και να εγκρίνει νομοθεσία για να απαιτήσει όλα τα πιστοποιητικά θανάτου να περιλαμβάνουν αναφορά σε μια ιατρικά σημαντική αιτία θανάτου», είπε.

Η κυβέρνηση του Κατάρ δηλώνει ότι ο αριθμός των θανάτων – τους οποίους δεν αμφισβητεί – είναι ανάλογος με το μέγεθος του εργατικού δυναμικού των μεταναστών και ότι στους αριθμούς περιλαμβάνονται εργαζόμενοι γραφείων  που έχουν πεθάνει φυσικά αφού ζούσαν στο Κατάρ για πολλά χρόνια.

«Το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ αυτών των κοινοτήτων είναι εντός του αναμενόμενου εύρους για το μέγεθος και τα δημογραφικά στοιχεία του πληθυσμού. Ωστόσο, κάθε χαμένη ζωή είναι τραγωδία και δεν καταβάλλεται προσπάθεια να αποφευχθεί κάθε θάνατος στη χώρα μας », δήλωσε η κυβέρνηση του Κατάρ μέσω εκπροσώπου της.  Ο αξιωματούχος πρόσθεσε ότι όλοι οι πολίτες και οι αλλοδαποί έχουν πρόσβαση σε δωρεάν υγειονομική περίθαλψη πρώτης κατηγορίας και ότι έχει σημειωθεί σταθερή μείωση του ποσοστού θνησιμότητας μεταξύ των «επισκεπτών εργαζομένων» κατά την τελευταία δεκαετία λόγω των μεταρρυθμίσεων υγείας και ασφάλειας στο εργασιακό σύστημα.

Άλλες σημαντικές αιτίες θανάτων μεταξύ Ινδών, Νεπάλ και Μπαγκλαντές είναι τροχαία ατυχήματα (12%), ατυχήματα στο χώρο εργασίας (7%) και αυτοκτονία (7%). Οι θάνατοι που σχετίζονται με Covid, οι οποίοι παρέμειναν εξαιρετικά χαμηλοί στο Κατάρ, δεν επηρέασαν σημαντικά τους αριθμούς, με περίπου 250 θανάτους μεταξύ όλων των εθνικοτήτων. 

Η έρευνα της Guardian τόνισε επίσης την έλλειψη διαφάνειας, αυστηρότητας και λεπτομέρειας στην καταγραφή των θανάτων στο Κατάρ. Οι πρεσβείες στη Ντόχα και οι κυβερνήσεις στις χώρες που αποστέλλουν εργατικό δυναμικό διστάζουν να κοινοποιήσουν τα δεδομένα, πιθανώς για πολιτικούς λόγους. Όπου έχουν παρασχεθεί στατιστικές, υπάρχουν ασυνέπειες μεταξύ των αριθμών που κατέχουν διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες και δεν υπάρχει τυπική μορφή για την καταγραφή των αιτίων του θανάτου. Μια πρεσβεία της Νοτίου Ασίας είπε ότι δεν μπορούσε να μοιραστεί δεδομένα σχετικά με τις αιτίες θανάτου, επειδή καταγράφηκαν μόνο με το χέρι σε ένα σημειωματάριο.

«Υπάρχει μια πραγματική έλλειψη σαφήνειας και διαφάνειας γύρω από αυτούς τους θανάτους», δήλωσε ο May Romanos, ερευνητής του Κόλπου για τη Διεθνή Αμνηστία. «Υπάρχει ανάγκη για το Κατάρ να ενισχύσει τα επαγγελματικά του πρότυπα υγείας και ασφάλειας».

Η επιτροπή που διοργάνωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ, όταν ρωτήθηκε για τους θανάτους σε έργα σταδίων, δήλωσε: «Λυπούμαστε βαθιά για όλες αυτές τις τραγωδίες και διερευνήσαμε κάθε περιστατικό για να διασφαλίσουμε ότι μάθαμε από τα λάθη μας. Διατηρούμε πάντοτε διαφάνεια σχετικά με αυτό το ζήτημα και αμφισβητούμε ανακριβείς ισχυρισμούς σχετικά με τον αριθμό των εργατών που έχουν πεθάνει στα έργα μας».

Σε μια δήλωση, εκπρόσωπος της FIFA, του παγκόσμιου κυβερνητικού οργανισμού ποδοσφαίρου, δήλωσε ότι είναι πλήρως δεσμευμένοι στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε έργα της FIFA. «Με τα αυστηρά μέτρα υγείας και ασφάλειας επί τόπου… η συχνότητα των ατυχημάτων σε εργοτάξια του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Fifa ήταν χαμηλή σε σύγκριση με άλλα μεγάλα κατασκευαστικά έργα σε όλο τον κόσμο», ανέφεραν, χωρίς να παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία.”

Εδώ μπορείτε να δείτε αυτούσιο το άρθρο από την Guardian: https://www.theguardian.com/global-development/2021/feb/23/revealed-migrant-worker-deaths-qatar-fifa-world-cup-2022?fbclid=IwAR24t_Iq4MpBaxnZrKKzZA6hSwyTX9v4cqKbcXng2V-iot3H0AVW-JdKYPw

Με όσα εμφανίζονται στο φως της δημοσιότητας, δεν είναι δυνατό οι χώρες της ΦΙΦΑ να στηρίξουν και να πάρουν μέρος στην διοργάνωση ή και στα προκριματικά της. Ήδη, ομάδες από την Νορβηγία (Τρομσο, Στρομγκόντσετ, Βίκινγκ) ζήτησαν από την ομοσπονδία της χώρας τους να μποϊκοτάρει το ΠΚ2022 λόγω των θανάτων.