Κοιμήσου ήσυχος -Π.Σ-
Η ομάδα φούτσαλ έπαιζε την κατηγορία σε ένα παιχνίδι, ένα παιχνίδι που η παρουσία μας θεωρείτο επιβεβλημένη και έπρεπε πάση θυσία να τη βοηθήσουμε να φτάσει προς τη νίκη.
Η ομάδα μας δεν τα κατάφερε τελικά, η ομάδα της Ενπ της επιβλήθηκε με 9-12 και χάρη στη νίκη της έμεινε εκείνη στην Α’ κατηγορία. Όμως προσπάθησαν να μας επιβληθούν και κάποιοι άλλοι, κάποιοι που έχουν την προστασία από το νόμο και ήρθαν στήθηκαν προκλητικά μπροστά στον κόσμο της ΑΕΛ χωρίς κανένα απολύτως λόγο.
Ποιου θα κάναμε ζημιά; Toυ γηπέδου μας; Του παρκέ μας; Των παικτών μας ή των καλαθιών του μπάσκετ; To ξέρετε και το ξέρουμε πως ο λόγος να σταθείτε εκεί ήταν η επιβολή της νόμιμης βίας, της εξουσίας και του δημοκρατικού κράτους που σας οπλίζει τα χέρια με ρόπαλα, λοστούς και ασπίδες για να πολεμήσετε τους κακούς ΑΕΛίστες που δε σας γουστάρουν, για να πολεμήσετε τη σκιά σας και τα σάπια μυαλά που σας καλλιέργησαν οι κρατικοί μηχανισμοί. Οι περισσότεροι σας όλο και κάποιο συγγενή θα έχετε στην αστυνομία, όλο και κάποιο μέσο θα βάλατε για να είστε εκεί, να εξουσιάζεται τον κοσμάκη, να χτυπάτε και να απειλείτε χωρίς συνέπειες. Για να είστε κλάσης ανώτεροι από εμάς που μας βλέπετε απλά ως στόχους για να εξαπολύσετε το μίσος και την ανανδρία σας, οι παραπάνω από εμάς τουλάχιστον παλεύουμε αξιοπρεπώς καθημερινά για ένα πιάτο φαΐ, όχι εις βάρος άλλων, όχι με φάρο τη βία και το μίσος.
Εμείς ούτε μανάδες ούτε πατεράδες έχουμε. Είμαστε απλά κωλόπαιδα και επειδή δεν είχε κάποιο να τσακωθούμε θα τσακωνόμασταν μόνοι μας ή με την πληθώρα τίτλων που έχει η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΕΜΕΣΟΥ.
Έκαναν που λέτε την παρουσία τους αισθητή βρίζοντας και εκβιάζοντας τον κόσμο της ΑΕΛ να φύγει, μας έδειχναν τα ρόπαλα τους, τα μηχανήματα που παράγουν ηλεκτρισμό και θεωρούνται απαγορευμένα.
Μπροστά μας παιδιά ακόμη και κάτω των 12-13 ετών, που ήρθαν να διασκεδάσουν, να δουν τον αγώνα και να σταθούν δίπλα στην ομάδα τους. Μα η δημοκρατία έδειξε το πρόσωπο της, έστειλε κομπλεξικά, γελοία υποκείμενα που χωρίς τη στολή μοιάζουν με τρομαγμένα σχολιαρόπαιδα.
Και μη μου ξαναπείς πως αυτός που ξέρεις εσύ είναι καλός, σκατά. Αν ήταν καλός θα έκανε άλλη δουλειά, θα έβγαζε τίμια το ψωμί του, θα φερόταν ευγενικά στον δίπλα και δε θα κρατούσε ασπίδα και ρόπαλο για να εξουσιάζει τον κόσμο που το μόνο λάθος που ήταν να πάει να δει την ομάδα του.
Δυστυχώς όσο σου τάζουν δημοκρατία και είσαι σκυφτός εσύ ικανοποιείσαι, περνάς καλά σκυφτός, αφού έχεις τη βολεψιά σου.
Έλα να δεις μια φορά ένα παιχνίδι στην κερκίδα μαζί μας, έλα να δεις γιατί από μικρός μισούσα την εξουσία, τους καθηγητές, τους παπάδες, τους μπάτσους, τις γραβάτες και τους βολεμένους, αυτούς που έχουν μια θέση και νομίζουν πως τους ανήκει ο κόσμος όλος. Αυτούς που τη βρίσκουν να κάνουν τους νταήδες ενώ πίσω απ’ τη στολή κρύβουν το κόμπλεξ και την ανικανότητα τους να μπορέσουν να ζήσουν αρμονικά σε μια κοινωνία με Ανθρώπους, με σεβασμό και ευγένεια στο δίπλα. Έλα να δεις, κόπιασε, όταν νιώσεις την αδικία στο πετσί σου μπορεί να καταλάβεις. Κι’ αν δε τους μισήσεις γίνε σαν κι’ αυτούς, φαντάζομαι οι παχυλοί μισθοί είναι ωραίοι άμα χτυπάς κανένα 16 χρόνο ενώ του βρίζεις τη μάνα ( αληθινό περιστατικό έξω από το Πισσαρίδη μετά από αγώνα της ΑΕΛ, οι κάμερες κατέγραψαν τα πάντα, το περιέγραψα σε παλιότερο άρθρο, ο εκπρόσωπος τους δε εμφανίζεται για καιρό στο δικαστήριο).
Η παιδεία που χρειάζεται να επικρατήσει στην κοινωνία είναι υπεράνω των νόμων που κόβεται και ράβεται στα μέτρα σας, η δημοκρατία σας βρωμάει βόθρο, οι βουλευτές και οι υπουργοί σας σκατά και εκείνοι που τους ψηφίζεται «κάνοντας το καθήκον σας» είστε οι υπαίτιοι να ζούμε φυλακισμένοι κάτω από τον ουρανό, είστε υπαίτιοι να λαδιάζεται το σύστημα, τη κρατική μηχανή, την εξουσία, τη μαλακία που μας δέρνει. Ίσως αυτό να αξίζουν ορισμένοι, αλλά δε δέχομαι να παραδώσουμε αυτή τη βρωμιά και δυσωδία στα παιδιά μας.
Μια κυρία έκλαιγε μετά τον αγώνα, μόνο αυτή ξέρει πόσο κόπο τράβηξε αυτή η ομάδα για να φτάσει μέχρι εκεί, πολλοί κλάψαμε, οι φουτσαλίστες μας έδωσαν μάχη και δε παραδόθηκαν ούτε στιγμή, κλάψαμε, με πείραξε. Όχι για να σκύψω, αλλά από λύπη. Λες γι’ αυτό να φόρεσαν τα κράνη τους, πήραν το ρόπαλο και την ασπίδα αδερφέ μου; Eπειδή εμείς νιώθουμε; Κι’ αυτοί δε μπορούνε; Γιατί εμείς έχουμε να αγαπάμε και να μας αγαπούν, γιατί ενώ όσο αυτοί εκτελούσαν διαταγές μέσα μας γυρόφερναν συναισθήματα όπως το πάθος, η αγάπη, η λατρεία, η πίστη και η αφοσίωση;
Ναι αλήθεια το πιστεύω, γι’ αυτό θα μας κτυπούσαν. Γιατί εμείς νιώθουμε.
ΑΕΛ ρε δε σκύβουμε.
Α, όσο για σένα υποταγμένε.
Κοιμήσου ήσυχος, έχουμε δημοκρατία.
Εν βρασμώ ψυχής, Π.Σ