Πίσω στα κλειστά [Ο Λεμεσιανός]
Το παρών άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του ΣΥ.Φ.ΑΕΛ τον Σεπτέμβριο του 2015. Με αφορμή την ουσιαστική επιστροφή της ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ στα κλειστά δημοσιεύεται ξανά. Δευτέρα 9/11 ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΛ ΜΑΣ.
Έλειψε σε όλους και είναι δεδομένο, δε άρεσε σε κανένα, ακόμα και σε αυτούς που το αποφάσισαν, για μια ολόκληρη χρονιά η ΑΕΛάρα απουσίαζε από το παρκέ, για μια ολόκληρη σεζόν η ιστορική αυτή ομάδα σίγησε. Η Βασίλισσα της καρδιάς μας όμως φέτος είναι και πάλι εδώ, μια νέα ιστορική αρχή με στόχο να χτιστεί ξανά σε καινούργια πιο στέρεα και δυνατότερα θεμέλια.
Κάνουμε την αρχή φέτος από την Β’ Κατηγορία, ας είναι και έτσι. Η ΑΕΛάρα θα υπάρχει και θα είναι εκεί, θα την στελεχώνουν δικά μας παιδιά, λεβέντες που θα φορούν την φανέλα της ΑΕΛάρας και θα την τιμούν, λεβέντες που γνωρίζουν το βάρος της κορυφαίας κυπριακής ομάδας του χώρου.
Ανέκαθεν όμως η Βασίλισσα για να πετύχει όλα αυτά που πέτυχε στην ιστορία της είχε πάντα επί των αντιπάλων της ένα τεράστιο πλεονέκτημα, τον μοναδικό κίτρινο λαό που πάντα βρισκόταν στο πλάι της. Εμείς οι ΑΕΛίστες την ακολουθούσαμε παντού στην Κύπρο, πήγαμε μαζί της και στο εξωτερικό, ενώ το Κλουβί ήταν ο φόβος και ο τρόμος ακόμα και των μεγαλύτερων συλλόγων της Ευρώπης. Εκεί στο Κλουβί η σπουδαία τότε ομάδα γονάτισε αντιπάλους μεγαθήρια που όλοι είχαν να λένε για τον τεράστιο κόσμο μας και τον παλμό, κάποιοι μάλιστα μίλησαν για την ίσως πιο καυτή έδρα της Ευρώπης.
Την αφήσαμε όμως λέοντες δυστυχώς μόνη της, ο ΣΥ.Φ.ΑΕΛ πάντα εκεί και δίπλα στην ομάδα, ακόμα και τότε που ήταν ζωντανή-νεκρή στα γήπεδα οι συνδεσμίτες έδιναν το παρών τους αλλά ήταν απελπιστικά μόνοι. Ο κόσμος της Βασίλισσας τη ξέχασε και την άφησε έρμαιο να διαλύεται, δε της πρόσφερε όλα όσα χρειαζόταν, δεν φώναξε το δικό του βροντερό όχι στα σχέδια για υποστολή της σημαίας. Τελικά το κακό έγινε και νιώσαμε όλοι απαίσια μα ήταν πλέον αργά για να αντιδράσουμε, ένας χρόνος διάλειμμα και ξανά πίσω στο παρκέ.
Επιτέλους λέοντες, ας ξυπνήσουμε και ας δείξουμε σε όλους, μα κυρίως στους εαυτούς μας πόσο πολύ αγαπούμε αυτή την ομάδα. Τη σημασία έχει για μας αν παίζει στην Β’ Κατηγορία ή αν παίζει στο NBA; Εμείς πάλι την ΑΕΛ λατρεύουμε και την ΑΕΛάρα θα στηρίζουμε. Ας τους εξηγήσουμε πως η περσινή χρονιά ήταν μια κακή παρένθεση που πάει και τελείωσε, ας τους αποδείξουμε πως η ΑΕΛάρα επιστρέφει και είναι πιο δυνατή από ποτέ. Όχι με αστέρια και ξένους παιχταράδες, αλλά με τον μοναδικό λαό της που την ακολουθεί παντού πιστά, που γεμίζει τα γήπεδα, που με την ατμόσφαιρα που μόνο αυτός ξέρει να δημιουργεί κάνει την δουλεία των παιχτών πολύ πιο εύκολη.
Ραντεβού λοιπόν φέτος και πάλι στα κλειστά, στις κερκίδες των γηπέδων σε κάθε γειτονιά. Πιο τρελαμένοι, πιο πορωμένοι και πιο αποφασισμένοι να φέρουμε την Βασίλισσα ξανά εκεί που της αξίζει, στον θρόνο της. Όλοι μαζί, οργανωμένοι και μη, σε κάθε παιχνίδι κοντά, στήριξη και υπομονή, η νέα προσπάθεια μόλις άρχισε και πρέπει να βρεθούμε όλοι δίπλα της…