Ο Σατσιάς μας έλειπε…

Γενικά δεν είμαστε από αυτούς που τους αρέσει η κριτική για όλα τα ζητήματα ή να το παίζουν ξερόλες. Από το πρωί όμως που διέρρευσαν οι επαφές της διοίκησης για ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Μαρίνο Σατσιά δεν μπορούμε να ηρεμήσουμε.

Η ΑΕΛ μας σήμερα βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στο ποδοσφαιρικό που πρέπει να βρεθεί τρόπος να ξεπεραστούν.

Η απόφαση για να έρθει ο Σατσιάς είναι ακατανόητο και δεν στηρίζεται σε κανένα λογικό επιχείρημα. Πρόκειται για μία κίνηση που από την αρχή περιέχει ρίσκο ενώ αυξάνει την καχυποψία και μουρμούρα σε βάρος της διοίκησης. Ενώ η ΑΕΛ μας σήμερα χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση και ενεργοποίηση του κόσμου, επιλέγεται ένας προπονητής που θα πετύχει ακριβώς τα ανάποδα.

Φέρνουμε ένα προπονητή που στην ουσία δεν έχει να επιδείξει τίποτα σημαντικό, ενώ το ελάχιστο βιογραφικό του δείχνει ότι δεν παραμένει για μεγάλο διάστημα σε κάποια ομάδα. Εξάλλου, αποχώρησε από την ομάδα της Λαμίας έχοντας καταγράψει μόλις μία νίκη στα επτά πρώτα παιχνίδια της σεζόν σε όλες της διοργανώσεις.

Όλοι θυμούνται και όλοι ξέρουν ποιος ήταν ο Σατσιάς ως ποδοσφαιριστής. Θυμούνται συμπεριφορές, δηλώσεις, χειρονομίες που έκανε όταν έπαιζε ποδόσφαιρο στην ομάδα του κράτους. Θυμόμαστε πολύ καλά πως σήκωνε τα πιο βρώμικα τρόπαια που κερδήθηκαν ποτέ, με αποκορύφωμα το κλεμμένο του ’14. Τον θυμώμαστε να τρέχει πίσω από διαιτητές και να απολαμβάνει ασυλία σε κάθε του αντιαθλητικό τάκλιν.

Ο Σατσιάς ως προσωπικότητα, εκπροσωπεί αξίες εντελώς αντίθετες και ξένες από ότι πρεσβεύει η ΑΕΛ, υπηρέτησε για δεκαετίες ότι πιο σάπιο έχει βγάλει το κυπριακό ποδόσφαιρο χωρίς ποτέ του να το αμφισβητήσει.

Σήμερα που η ΑΕΛ θέλει τον κόσμο της πιο κοντά από ποτέ, δεν μπορεί να είναι επιλογή ο Σατσιάς. Να τελειώνει αυτό το κακό αστείο να προχωρήσουμε.